Σκέψεις

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Αν...τότε ίσως...

Η ζωή παίζει πολλά παιχνίδια. Έρχονται στιγμές που χωρίς να το αντιληφθούμε η ροή της ιστορίας αλλάζει. Κάποιος άνθρωπος υπερβολικά τυπικός στα ραντεβού του για κάποιους λόγους καθυστερεί, με αποτέλεσμα να χάσει την πτήση για το προγραμματισμένο από μέρες ταξίδι του. Στεναχωρημένος και εκνευρισμένος με τον εαυτό του μπαίνει στο αυτοκίνητο του και παίρνει το δρόμο της επιστροφής από το αεροδρόμιο. Η στεναχώρια και ο εκνευρισμός θα παραχωρήσουν τη θέση τους στο...σοκ όταν το ραδιόφωνο θα ενημερώσει τους ακροατές για την πτώση της συγκεκριμένης πτήσης λίγο μετά την απογείωση...

Αλήθεια υπήρχε κάποιος που πήρε την τελευταία στιγμή τη θέση του ανθρώπου που καθυστέρησε και ενώ το αεροπλάνο ήταν από πριν γεμάτο; Και αν ναι ποιες συγκυρίες τον οδήγησαν την ύστατη στιγμή μπροστά στα γκισέ της αεροπορικής εταιρείας;

Πέρα όμως από αυτές τις συγκλονιστικές επιπτώσεις οι συγκυρίες μπορούν να διαδραματίσουν και ρόλο σεναριογράφου καθορίζοντας το σενάριο μιας ολόκληρης ζωής. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τί θα γινόταν (ή τί δε θα γινόταν) αν για ελάχιστα δευτερόλεπτα προλαβαίνατε να μπείτε στο μετρό και η πόρτα δεν σφράγιζε ερμητικά, ακριβώς μπροστά σας; Σίγουρα με τα αν δεν μπορούμε να κάνουμε πραγματικότητες και σίγουρα αν κάποιος κάθε φορά που χάνει το μετρό (και όχι μόνο) σκέφτεται έτσι το πιο πιθανό είναι να τρελαθεί. Ούτε εγώ θέλω να κάνω κάτι τέτοιο. Το ερώτημα όμως που με βασανίζει από καιρό είναι άλλο...Πολλοί πιστεύουν στη μοίρα και θεωρούν ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα. Τότε όμως γιατί να υπάρχουν εναλλακτικές; Γιατί δηλαδή να γίνει το Άλφα αν προλάβω το μέτρό ενώ αν όχι να γίνει το Βήτα; Αν όλα ήταν προκαθορισμένα τότε οι εναλλακτικές δεν έχουν νόημα. Ή μήπως η μοίρα μας δίνει εναλλακτικές και ανάλογα κάθε άνθρωπος μόνος του καθορίζει το δρόμο που θα πάρει με τις πράξεις του; Εγώ ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι ούτε να βγάλω άκρη. Εσείς τί πιστεύετε;

Όσοι επιθυμούν να προβληματιστούν περισσότερο επί του θέματος (κανείς δηλαδή...) ας δουν την παρακάτω κινηματογραφική ταινία. Λέγεται Sliding Doors και το θέμα της σχετίζεται άμεσα με τους ανωτέρω προβληματισμούς.
posted by Angel at 4:46 π.μ.

1 Comments:

Poly kali i tainia. Se eyxaristw!

5 Σεπτεμβρίου 2007 στις 4:20 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home