Σκέψεις

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Τα τρένα που φύγαν...





Άλλο ένα μάθημα έφτασε στο τέλος του. Άλλο ένα εξάμηνο ολοκληρώθηκε. Άλλη μια χρόνια πέρασε. Για κάποιους από εμάς (του τέταρτου έτος) ένας κύκλος ολοκληρώθηκε, μια φάση της ζωής μας τελείωσε και μια άλλη αρχίζει . Σίγουρα όταν κάτι τελειώνει η μελαγχολία κάνει αισθητή την παρουσία της. Πόσο μάλλον όταν αυτό το κάτι δεν θα επιστρέψει ποτέ στην ίδια μορφή του. Από την άλλη όταν κάτι τελειώνει συνήθως αφήνει τη θέση του σε κάτι άλλο που δημιουργεί νέες προσδοκίες για τον καθένα μας ξεχωριστά. Όταν τελείωσαν τα μαθητικά μας χρόνια όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία να ζήσουμε τη ΄΄μεγάλη’’ φοιτητική ζωή. Τώρα που και αυτή τελείωσε οι προσδοκίες έχουν διαφοροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό. Άλλα όνειρα(;) πλέον, άλλες συνθήκες. Το ότι φτάσαμε στο τέλος μικρή σημασία έχει. Σημασία έχει η διαδρομή όπως και αν ήταν αυτή. Όσοι πρόλαβαν το τραίνο και κατάφεραν να τη χαρούν ήταν τυχεροί. Όσοι πάλι βρίσκονται σε μικρότερο έτος και έχουν ακόμη μπροστά τους κάποιο χρόνο ας μην χάνουν στιγμή. Ακόμα και ένας χρόνος είναι αρκετός ...σε σχέση με το τίποτα. Οι υπόλοιποι ας περιμένουν το επόμενο τραίνο και ας το προλάβουν αυτή τη φορά...
posted by Angel at 2:01 μ.μ.

4 Comments:

νέα όνειρα γεμάτα ανασφάλεια αυτή τη φορά

4 Σεπτεμβρίου 2007 στις 2:38 μ.μ.  

Κάθε περίοδο, όπως και να τη ζεις, κάτι θα έχει να σου προσφέρει..αρκεί να το δεις...

"..κι αν φτωχική τη βρεις η Ιθάκη δε σε γέλασε.."

4 Σεπτεμβρίου 2007 στις 3:36 μ.μ.  

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα δυο ανωτέρω σχόλια.

4 Σεπτεμβρίου 2007 στις 3:46 μ.μ.  

polu wraio to blog sou!!!alla ligo melagxoliko...den teleiwnoun ta panta me to telos ths foithtikhs zwhs.Panta otan kleinei enas kyklos anoigei enas allos....

5 Σεπτεμβρίου 2007 στις 4:14 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home